Turks-Cyprus, te mijden

Turks-Cyprus, te mijden

Reis Noord-Cyprus eind september/begin oktober 2025

Wij bestelden de initieel goedkope en speciaal en exclusief voor Touring-leden aangeboden Cyprus-reis. Tijdens de reis ontdekten we dat diezelfde reis uitgevoerd door de Duitse touroperator RSD (Reise Service Deutchland) ook door verschillende andere bedrijven/organisaties wordt aangeboden zoals Ferm (de vroegere Boerinnenbond) Corendon, Knack, De Standaard e.a.

We bestelden online de als “cultuur-historische” aangeboden reis met de verschillende onderdelen zoals vluchten, maaltijden, uitstappen, Nederlandstalige gids.

Dat de vlucht met tussenstop in het Turkse Antalya wordt aangeboden verraste ons. Brussel-Ercan (op Turks-Cyprus) als eindbestemming, is niet verder vliegen dan Brussel-Antalya. De reden lees je op het internet. Ercan is een verboden luchthaven voor internationale vluchten. Enkel Turkse vliegtuigmaatschappijen mogen er landen en opstijgen. Noord Cyprus is sinds 1974 door Turkije autonoom bezet gebied dat enkel door Turkije als Turks-Cypriotische Republiek erkend wordt en door niemand anders in de wereld.

Eens we in Zaventem aan boord van het vliegtuig zaten, werd ons koudweg mee gedeeld dat de vlucht met een uur vertraging zou vertrekken wegens problemen met de catering. We vertrokken een uur later zonder catering. Ieder kreeg een glas ongekoeld plat water en voor enkelen was er een broodje.

In totaal zaten we 7,5 uur aan boord…. Niets gekregen, niets te koop. Een hele dag honger en dorst geleden.
Het eerste hotel in Famagusta (Grand Sapphire City Hotel) was goed op het eten na. 3 maal quasi hetzelfde buffet als diner verveelt. Je bent aan de kust en van een stukje vis geen spoor, noch bij de talrijke koude salades, noch als hoofdgerecht. Enkel wat kippenboutjes in een sausje en de volgende dag droge kip in een broodkruimkorstje Kortom geen afwisseling, laat staan kwalitatieve gerechten.
Na het avondeten van de eerste dag werd er door Hakan (de gids) aangedrongen om een programma voor dag 5 te bestellen. Ter plaatse 89 euro betalen in cash en zonder faktuur. Het zou iets héél speciaal worden.



Dag 2
Gids Hakan gaf bij de te bezoeken historische monumenten een deskundige uitleg die grosso modo overeen komt met wat je in Wikipedia ook kan lezen. Wat diepere vragen van het publiek werden beantwoord met fait divers die meestal weinig of niets met de geschiedenis van het bezochte item te maken hadden.
In de brochure van Touring stond dat we tijdens de reis ook een ambachtelijk atelier waar handgeknoopte tapijten gemaakt worden, zouden bezoeken. Tijdens de busreis werd een ander verhaal verteld. Aangezien we een goedkope reis geboekt hadden, werd er van ons verwacht dat we in de 3 handelszaken die we zouden bezoeken toch als tegenprestatie wat zouden moeten kopen. Er werd gealludeerd dat we die mensen toch wat moesten gunnen. Deze gunfactor kwam in vele gesprekken meermaals aan bod, zodat het psychologisch gevoel gecreëerd werd dat je daar in wezen niet echt onderuit kon.

De eerste zaak die we bezochten was geen atelier maar een reusachtig gebouw op een industrieterrein van vele duizenden vierkante meters. In een relatief kleinere ruimte werden we door een professioneel gevormde verkoper voorbereid op ons bezoek. Eens in de grote verkoopsruimte stonden +/- 15 verkopers klaar. De professionele verkoper begon zijn demo-show over de verschillende soorten tapijten en synchroon rolden enkele medetrawanten de tapijten voor ons uit. Deze manier van verkopen was echt professioneel georganiseerd met de bedoeling zo weinig mogelijk potentiële klanten te laten ontsnappen aan een aankoop. Merkwaardig waren 3 feiten:
1. De verkopers spraken allen Nederlands (Turks/Nederlands/Vlaamse verkopers) die vaak tijdelijk het seizoen als geïmporteerde verkoper fungeerden en dan terug keerden naar hun land
2. Potentiële klanten die maar een blijk van interesse toonden werden vaak geïsoleerd naar één van de kleinere verkoopsruimtes rond de grote zaal om ze deskundig te bewerken tot een aankoop..
3. Een voorbeeldje dat we zelf hoorden. Een tapijt dat aangeboden werd aan 12.000 euro ging finaal aan 8.000 euro over de toonbank waarbij de naieve koper echt dacht de zaak van zijn leven gedaan te hebben.
De komende dagen zouden we deze manier van werken ook weer ervaren in de 2 volgende handelszaken telkens op wat afgelegen industrieterreinen (juwelen en lederwaren)
We maakten even een tijdsberekening van onze cultuur-historische reis en constateerden dat we meer dan één derde van de tijd besteed hebben aan verplicht winkelbezoek (reistijden inbegrepen)
Over de rest van extra kosten ga ik niet in detail maar samengevat betaal je voor deze reis met veel extra’s ongeveer het dubbele van de initieel aangeboden prijs. En je hebt echt niet gezien wat je zou moeten gezien hebben in deze week.

Sterke punten
Gezellig gezelschap

Zwakke punten
Totaal niet conform het aanbod